Geceler Şiiri - Banu Doğan

Geceler…
Sonsuz karanlığın içinde kaybolan, yıldızların altında saklı olan sırlarla dolu zaman dilimleri. Her gece bir başka hikaye anlatır bize. Gökyüzüne baktığımızda, binlerce yıldız arasında kayboluruz.
Gecenin sessizliği, yıldızların parıltısı…
Her biri bizi başka dünyalara götürür.
Gecelerin içinde kaybolurken, içimizdeki duygular da derinleşir.
Gözyaşlarımız gecenin karanlığında kaybolur, dualarımız yıldızlara karışır.
Her gece bir umuttur bizim için.
Yarının getireceği güzellikleri düşleriz, geçmişin hatıralarını yaşarız.
Gecelerin sessizliğinde, kendi içimize dönüp bir yolculuğa çıkarız.
Düşlerimizle dans eder, hayallerimizle dolup taşarız.
İçimizdeki çatışmaları, korkuları, umutları bir araya getiririz.
Gecenin karanlığında, kendimizi buluruz.

Her gece bir başka hissiyatla doludur.
Sevinçler, hüzünler, umutlar…
Hepsi gecenin içinde birbirine karışır.
Belki bir aşkın başlangıcıdır, belki bir vedanın sonu.
Gecenin içinde kaybolurken, kendimize yeniden doğarız.
Gecelerin içinde, yıldızlarla konuşuruz.
Dilekler tutar, umutlar besleriz.
Belki de en saf duygularımızı gecelere bırakırız. Gecenin sessizliği, içimizdeki çığlıkları duyar, içimizdeki karanlığı aydınlatır.
Her gece bir umuttur, bir başlangıçtır.
Gecelerin büyüsüne kapılır, içimizdeki derin duygularla buluşuruz.
Geceler… Sonsuzluğun, huzurun, umudun simgesidir.
Onların karanlığında, içimizdeki ışığı buluruz.