Geceler Şiiri - Emrah Kurt

GECELER
Çökerken gecenin karası
Hüsranlar yaşamış gönlüme
İçimde kanayan aşk yarası
Beni muhtaç eder ölüme

Yıldız çalmış gökyüzünden
O gözlerin sanki nehir
Bu dünya senin yüzünden
Hayat bana oldu zehir

Yarım kaldı sevdalarım
Durmaz akar gözyaşlarım
Her gece düşlere dalarım
Tenhalarda hep ağlarım

Saçındaki her bir tel
Cennetteki ana bedel
Aramızda yoktur engel
Uzak durma bana dön gel

Gecelerim uzun ve sessiz
Yaşıyorum ben kimsesiz
Sen gülüp eğlenirken bensiz
Bense ağlıyorum sensiz

Uykularım etti firar
Kabus oldu gecelerim
Ağlamalar neye yarar
Hep ismini hecelerim
✒ 7 Mart 1997 Cuma