Geceler. .. Şiiri - Adnan Deniz

Uyumak istemiyorum bu gün. Yalnızlığı baş taçı yapıp, düşünmek istiyorum. Yılların verdiği yorgunluğu bir yana atmak ve uykuyu uyandırmak, ağlamadan göz yaşlarımı kurutmak, karaya ak demeden, akı alıp kucağıma onu kendime katmak istiyorum.

Ah gece, ne karanlıklar gördüm, karadan beterdi varlığı, güzel resimlerle bezeyip tablo yaptım onu ben. Yıldızları ta uzaklardan yanı başıma taşıyarak şiirler yazdım, ne güzel olmuşsun sen diyerek sana metiheler düzdüm sana ey karanlık.

Ama görmedim, karadan karasını yaşayarak görmezden geldim. Boynu bükük gece kuşları gibi ser sefil olan ey sen karalar giyinmiş canlar, karanızı ak etmeye nelerimi vermezdim.

Ey karanlık, güneşin doğacağını biliyorsun da
Neden bir örtü gibi örtüyorsun üzerini çirkinliklerin.

Neden kol kanat geriyorsun hala sana kara diyenlere. Bu vefa neden,ayın aydınlığında yollarını bulsunlar diye yıldızları yakıp yakıp duruyorsun. Ey karanlık, neden hiç kimseden hesap sormuyorsun?

Nasıl da söndü evlerin ışıl ışıl lambaları! Nasılda sus pus oldu felaket tellâlları…Uzun bir suskunluğa bıraktı kendini canlı cansız. Sana bıraktı gece, herkes kendini sana bıraktı o koskoca kucağına. Nasıl alabiliyorsun bunca varlığı koynuna. Ey karanlık, sahi sen neden bu kadar vefalısın.

Nasılda çaresiz uyurken bütün canlı cansız bütün evren. Konduramıyorum ama hepsine birden, ışığa doğru yaklaşırken bütün hünerlerini sergileyen bu çaresizler mi diye edemiyorum düşünmeden.

Bak gece, nasılda sesiz her taraf. Nasılda temiz gökyüzü… Nasılda dertli canlar var bir yerlerde senin haberin vardır, duyuyorsun yer yer seslerini ama demiyorsun kimseye. Çünkü sen bütün evreni bir yorgan gibi örtüyorsun, ayrım yapmaksızın, sarıp sarmalamışsın.
Karalara, gecelere boşuna yakılmazmış türķüler, boşuna yazılmamış sizler için şiirler..

Ne kadar da hüzün var havada, ne kadar da bakıldığında yukarıdan çaresiz, bi çare insanlar.
Aynadır karanlıklar, vefadır. Diğer adı hayatın ta gerçeği, herkesin boyunun ölçüsünü alacağı bir gerçeklik ölçeği.
Ey kendini bilmeyen cücelerin cüceleri, bir görebilseniz küçücük bir nokta olduğunuzu evrende, sanırım kalkar dua ederdiniz sabahı geç olacak gecelerde.
Geceler, belkide uyanmayacak sabahlara hazırlıyor bizleri, geceler belki de aydınlığın içinde kamaşmasın diye gözlerimiz, bizleri dinlendirmek ve nimetlerin kıymetini bildirmek istediniz.