Geceler...
Bilmem nasıl tarif etsem seni, ömrümün yarısını çalan geceler.
Mutsuzluğumun müsebbibi, ruhumu daraltan, efkarımın ve hüznünüm en samimi dostu geceler.
Bak başbaşayız ve sen yine daha güçlüsün, azametin karşısında döktüğüm gözyaşların tanığısın
Senden bu derece nefret ederken, seninle başbaşa kalmak nasılda zor.
Seni bu derece sevmezken gündüzü sana feda etmem ne kadar da anlamsız
Bir tutkumu benimkisi acep, sana çok mu bağlandım ne? Yoksa alışkanlık mı dersin.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta