Geceler Şiiri - Sadık Yılmaz

Ay yakın gibi sabit gölde yansıyor şavkı
Yer ve gök yedi katman bilinir dereceler
Seyri âleme dalsan anca bulursun şevki
Yalnızlığıma sırdaş yine suskun geceler

Güneş her an firarda vuslat yeni sabaha
Sükûnete ramak var bürünmüş intibaha
Rengârenk şu atmosfer boyanıyor siyaha
Nevi şahsa münhasır yine küskün geceler

Hayal gücü nüksetmez kararıyor mu afak
Ben bedel ödemedim, nasıl edeyim infak
Şu şaire ilham ver henüz sökmeden şafak
Tekrar ikrar eder mi? yine coşkun geceler

Uçma yetim zayimiş açılmaz kanatlarım
Sessizliğin sesinde duyulmaz imdatlarım
Ellerim hep koynumda sıkıca kenetlerim
Hâsılı dert yadigâr yine üzgün geceler

Sırra kadem bulutlar mıh gibi parlar hilal
Ay yıldızları kapmış, gökyüzünde ihtilal
Şahsi kanaatimce kasıt var hem de ihlal
Aslında ırak değil yine düzgün geceler

Bilinmez bir âlem mi karlı dağların ardı
Hiç bir sebebi yokken içimi korku sardı
Kendimi kandırırım benim ki boş lakırdı
Sessizliğe amade yine düşkün geceler

Tarih:22.11.2018____________________