Geceler Şiiri - Hasan Hüseyin Arslan

Geceler, ilaçtır yaralarıma
Yaralarım konuşur hücre hücre onlarla …
Geceler, süslenir yıldızların gülleriyle
Mehtap sevdaya benzer gökyüzünde
Geceler, söyler bütün beklentilerimi
Sessizce konuşarak silkeler içimi
Geceler, ağır ağır ilerler
Dökülür birden yazıya içimdekiler
Tutkunum sana ve gecelere …
Söylemediğim sözcüklerle …
Geceler,
yön, prensip metod verir düşüncelerime
Geceler, tükenir ömrümle birlikte
Geceler, ilaçtır her derde
Çünkü dertler konuşur sadece gecelerde
Geceler hüzünlü, gündüzlerin yüküyle
Geceler, benzer bir şairin yüreğine
Tuşlar konuşur değen ellerimde
Ve kadehler kalkar kendiliğinden şerefe
Geceler, yığılır kalır önümde
Bilirim onların sessizliğini yüreğimde
Ve uzanır giderim yaza yaza özlemlerime
Bazen korkulu duygular gider melaniye
Tebası olur, vebası olur gönüllerde
Geceler, ilaçtır bütün acılı servetlere
Ve asla salih olmaz gündüze …

Sosyolog H. Hüseyin Arslan - Frankfurt am Main, 06.11.2021

Bekledim gelmedin ve geceye hüzün düştü.
Uzağında kaldım yakınlaşmak isterken gidişlerin, en kötü gidiş ise ölüme benzeyen bir göçüştü biyolojik olarak. Bu gün bitirdiğim Steve Jonesın 538 sayfalık, “Neredeyse Bir Balina” kitabın arkasından gecelerin daha derin bir hüzüne gittiğini evrim teorisini güncelleştirerek anlatan bu kitapla yeniden uzaklara gittim. Darwin Baba; kitabına özet olarak şu cümleleri beynimi yeniden matematiksel olarak yönlendirmeye meyil etti: Onlar, “bir organik varlığa, bir barbarın, bir gemiye baktığı gibi bakarlar; kavrayışlarının tümüyle ötesinde bir şeye bakar gibi”. Evrime ilişkin bilgilerimiz, bilgi birikimlerimizin geldiği düzey, bizi dünyaya yeni bir bakış açısıyla bakmaya zorlar.

Sosyolog H. Hüseyin Arslan - 06.11.2021