Geceler Şiiri - Melih Çetin

Hasret hançerini güneşte tavlar
Gurupla kalbime sokan geceler
Tan vakti gelince emanetini
Yerinde yavaşça çeken geceler

Yerden göğe kadar derin bir kuyu
Üstelik dipteyim kurtuluş yok mu
Elimde tek kalan gelir umudu
Kumdan kale gibi yıkan geceler

Hasret mi ölmek mi zordur doğrusu
Ne zaman bitecek bu kalp ağrısı
Tekbirle başlayan namaz çağrısı
Kurbanlık boynumu büken geceler