Geceler Şiiri - Muhammed Şehid Kiraz

Kaldırıp bir kulu gece vakti uykudan
Davet eder sohbete, hariç kılar korkudan

Sanma ki şevki veren, iri gözlü huridir
Uykuyu haram kılan, Rabbi olan yâridir

Buyurdu Ali, muttakiler şunlardır
Onlar dünyada geceye âşıklardır.

Beşere kul olmayan, ömründe bir hece
Kul olduğu yegane Rabb'ine koşar gece

Geceleri akar gözlerden gözyaşı
Gece kalbe çevirir, katılaşmış taşı

Geceler teşvik eder, düşünmeye insanı
Marifet ehli yapar, değerli kılar canı

Gecedir nimeti, sükûnetiyle âşikar eden
Şükreder insan, secdeye kapanır beden

Gecedir kalplerde sızı, kollarda pazı,
Gecedir aşığın nazı, defterinde yazı..

Gündüzlerdir âşığın, Maşuğuna hasreti
Geceler ise Maşuğun, âşığına desteği

Gecenin tenhalığı, sanma yalnızlık meftunudur
Mecnun'un, Leyla'ya bakışındaki efsunudur.

Gecelerin şanıdır vakt-i vuslat oluşu
Rabb huzurunda kulun, güller gibi soluşu

Gecelerin nuru Kudret-i Rahman'dan gelir
Bu sonsuz merhamet, acz-i mutlak'ta erir

Ey Ay! Güneşin zuhuru güzelliğini alır
Nur zahir olunca, yalnızca Güneş kalır

Gecedir Güneş'in gaybdan nazar edişi
Naib olan Ay'ın, kul'a Rehberlik işi