Her gece tükenir hayat
Çöken karanlığın koyuluğunda
Bir bir göz kırparlar uzaktan
Anılar
Anılar
Yine anılar…
Derinlerden süzülürler
Eski aşklar
Eski yaşanmışlıklar
Acıtır içini insanın
Boynu bükük kalıp
İstediğini alamayanlar…
Melul mahzun bakanlar.
Canlar,
Canlar ve cananlar…
Çöker yüreğe pişmanlık
Başlanmayanlar, yarım kalanlar..
Ve değmezlere bırakılanlar..
Sonra kaldırır başını isyanlar
Çaresizdim,
Çok zorlandım…
Var mı idi başka çözüm…
Başka ne yapılmalı idi ki:
Düşünemediğim…
Tanrım! Neden güç vermedin? ...
Bir yüz belirir: flu
Dağıtır karanlığın yürekteki gölgesini
Güneş olur,mehtap olur…
Bitti dersin
Bu gecelik ölümler…
Gün ağardı,artık hayat var..
Tekrar,tekrar …
Ve tekrarlar…
Sorun bakalım müptelaya
Bir gecede kaç sabah var…
19.04.2015 Sa: 04.00
Kayıt Tarihi : 19.4.2015 15:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!