Geceler Şiiri - Recep Çetintaş

Düşlerimi anlattım duygusuz gecelere
Hislerimi boşaltıp şuursuz hecelere
Bir mıh gibi saplandı gecenin sessizliği
Parçalandı yüreğim solurken sensizliği
Dermanı sende gizli, bu onulmaz derdimin
Tek nesnesi sen oldun dualarda virdimin
Ne olur anla beni, sensiz çok çaresizim
Benliğimi yitirdim, ben benden habersizim
Ruhumdaki boşluğu yalnız sen doldurursun
Hasretin yakar beni, tenimi soldurursun
Yüreğimde ördüğüm; düğüm, düğüm sancımsın
Yoluna baş koyarak yürüdüğüm hancımsın
Vuslata çeyrek kaldı, biraz daha tahammül
Haktan ümit kesilmez, kula düşen teemmül
Ben sensiz ne haldeyim bir görseydin gözünle
Soluğumu kesmezdin bir çift acı sözünle
Gözyaşımda saklısın ağlamaktan korkarım
İçin için sızlayıp benliğimi yakarım
Acımasız gecenin çığlığı yorganlarım
Sensiz tir tir titriyor kalbim ve organlarım
Acı bir söz duyunca kuş gibi pusuyorum
Parçalanan kalbimi avucuma kusuyorum
Sabah senin yüzündür, gece ise yokluğun
Sensiz ne önemi var açlığın ve tokluğun
Yaşamakla ölümün ortasındaki çizgi
Seni bana bağlayan sadakatinde gizli
Sinemde bir yara var gizlice kanamakta
Seni sevdiğim için kim beni kınamakta
Gözyaşım umman oldu bendimi aşıyorum
Hayat ile ölümü birlikte yaşıyorum

Yrd. Doç. Dr. Recep Çetintaş