Geceler Şiiri - Kamil Çakır

Geceler sonsuza uzanan feryat
Pamuktan kafes ki zindanlara eş
Umutlar sabaha, yakın mı? heyhat
Uyku adi hırsız, rüyaysa kalleş

Yastık beynime uzanan hançer
Yorgan kollarımda bir çift kelepçe
Karanlıklar gece yolumu biçer
Derman bile o an bana işkence

Her an çalınacak kapımın zili
Odama girecek korkulu cellat
Kayıtlar düşülmüş ferman yazılı
Mümkünse kabusu üstünden gel at

Haykırsam gökleri inleten sesle
Haykırsam da boğsam karanlıkları
Geceler geçiyor acıyla yesle
Ne olur bahşedin aydınlıkları

Kim bilir bu çile ne kadar sürer
Belki sabaha dek belki yıllarca
Beynime işliyor acılar yer yer
Sırtımda dünyanın yükü tonlarca

Korkular bitmiyor gece boyunca
Dikenli yatakta kıvranmaktayım
Sabah gözlerime güneş doğunca
Birazcık huzura kavuşmaktayım.

Huzur buysa eğer al sizin olsun
Bana mahşere dek bir ilaç gerek
Çaresiz ellerim saçımı yolsun
Nefsimi dövecek bir kırbaç gerek

Kırbaç ki ondadır benim dermanım
Kırbaç ki vurdukça gönül dirilsin
Sonsuza açılsın kara afakım
Hançerler, demirler bir bir kırılsın.

Nedir bu med-cezir göz yaşlarımda
Küçücük odamda bu fırtına ne
Hasretin izleri şakaklarımda
Ya Rabb, çekiver al beni gölgene
(Hazan Kitabından)