Geceler Şiiri - Burak Akar

Gecelerin güne hükmü başladı yine
Karanlıklar her yıldızını üstümüze yağdırırken
Gökte her kayan bir umut mudur aşka
Bir yol, bir çıkış yok mu ki başka?

Vaktiyle sever insan, vaktiyle kavuşur
Kolay lokma aşklara eyvallah etmem, ama
Seneler ipini boynuma doladıkça
Kaç defa veririm son nefesimi,
Kim bilir, kaç Azrail beni tenhada bulur?

Yıllar umutlarımı ayakları altında ezerken
Ellerinle mushaf gibi kurtar beni yerden
Al da koy imanının yanına, kerem et!
Kalbinde gerçek aşkın amentüsünü dinlet
Ha sana hasret gözlerim
Ha ezana hasret kulaklarım
Ya senle varalım Allah’a
Ya da Allah bizi bir alsın yanına

Çılgın saatleri yaşıyorum
Her saniyede bir ömür bitiriyorum
Yokluğun delice boğar beni, öldürür
Sonra diriltir hayalin,
Cennetine götürür
Ve öldürür, yine öldürür!

Geceler, hain geceler;
Geceler insafsız, geceler yalnız,
Sensiz, çaresiz…
Şimdi hangi peygamberin duası
Kurtarır bizi karanlıktan?
Kaç secdedir hayalleri gerçek kılan?
Dertler ülkesinde hangi zindandayım?
Kapımda kaç kilit var, var mı bilen?
Bir güneş olsan vurur mu ışığın duvarıma?
Ya da sen kaderim ol,
Çıkar beni aydınlığa

Özleminle yıprandı garip ömrüm
Yolunda yoruldu bu beden
Ruhum ruhuna teslim olsun diye
Vazgeçerim her şeyimden
İmansız ölmek neyse
Sensiz ölmek de odur
Sorarlarsa ki gerçek aşk nedir
İşte aşkın gerçeği budur