Geceler... Şiiri - Mert Kıvrım

Geceler hüzündür,
sonu gelmeyen hasretlerin gölgesinde,
hüznün isyanına ortak olan yıldızların gözyaşları arasında,
Geceler dumandır,
nefes nefes çekerken seni,
ömrüme benzeyen şu sigara gibi,
yavaş yavaş kaybolur,tükenir,
Geceler hasrettir,
karanlık sokakların
acımasız yolların,adı yalnızlık olan
rengi kapkara olan derdidir,
Geceler delidir,
soğuk bir namlunun şakağımda belirdiği,
çaresizlik denen belanın başıma tünediği,
saniyelerin asıra dönüştüğü anda,
Geceler isyandır;
sensiz bu muhiti gel gel gel diye inlettiğim,
ne olduğu belli olmayan gidişatıma feryattır,
ve sensizimdir.