Dalımda ki son yaprak hazan olup düşerken
Asi bir nehir gibi doldu gitti geceler
Tükenen duygulara sessizliği döşerken
Ayaz gülleri gibi soldu gitti geceler.
Gönlümün otağından yıldızlara bakarken
Hasretin ummanında özlemleri yakarken
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var