Geceler Şiiri - Kamile Kaynak

Geceler ahh bu geceler, bir sen şahitsin gözyaşlarıma.
Karanlık çöktüğünde içime düşen şu sızıya.
Şimdi sende sorma bana neye ağlıyoruz diye.
Belki kendime belki de beni benden edene, ağlıyorum işte sadece ağlamak geliyor elimden.
Bugün ne farkettim biliyormusun.
Kendime geç kaldığımı, ben bile beni görmezden gelmişim.
Herkese yetişeyim herkesin derdine çare bulayım derken.
Kendimi unutmuşum, öyle bir köşede yapayalnız halde. Sevgiye muhtaç bırakmışım. İnsan sevgi açlığı çeker mi? Çekiyorum işte.
Hani kullanmadığın eşyayı bir köşeye kaldırırsın, üstünü tozlar kaplar. Unutur gidersin tam da öyle hissediyorum.
Görünmez olmuşum sanki.
Ya bir kişi sadece bir kişi de beni görsün,
Biriniz de çıkıp sorun neyin var, iyimisin diye. Bu kadar mı görünmezim bu kadar mı degersizim. Siz gülüşlerime aldanmayın
İçime attıklarım konuştuklarımdan daha fazla. İçimin bile içine attıkları var.
Bir bilseniz içimdekileri gerçi bilmek isteseydiniz sorardınız.
Hayatınızda bir kez olsun kendinizi düşünmeyi bırakın şu bencil hallerinizi bir kenara atın.
Yapamıyorsunuz demi.
Nasılsın sorusunu sormaya diliniz varmıyor.
Hep ben hep ben demekten bıkmadınız.
Verdikçe daha fazlasını istemekten utanmadınız. Siz kendiniz için başka insanların duygularını yok saydınız.
Benden çala çala beni tükettiniz.
Tebrikler el birligiyle benim duygularımı yok ettiniz. Tebrikler