Soldu güneş, ufuk döndü akşama,
Hüzünlü rengini giydi geceler.
Karanlıktan kasvet doldu odama,
Usulca başını eğdi geceler.
Bir sessizlik çöktü, gamlı başıma
Kirpiklerim küser oldu kaşıma.
Yalvardım, meleğim girsin düşüme
Taş olup başıma yağdı geceler
Ben bülbül değilim, küsemem güle
Çektiğim cefayı getirmem dile
Beyhude başımı yordum taş ile
Gönül kalesine değdi geceler
Kul Macit’im derki: Ağlarım boşa
Her gece secdene varırım haşa
Bir günde kırk kere eğdiğim başa
Kara bulut gibi yağdı geceler.
29.07.2004
KIRIKKALE
Kayıt Tarihi : 6.7.2013 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!