Geceler Şiiri - Erdal Açıkgöz

Geceler

Hayatımın sessizliği, yalnızlığımın dert ortağı
Bir başıma kalışımın tek tanığı
Ruhumun istiratgahı, otağı, geceler
.
Arınışım yaşamın karmaşalığından
Kurtuluşum, bazı şeylerin fazlalığından
Kendi kendime zaman ayırabildiğim
İçimdeki beni soguya çekebildiğim geceler.

Bazen içinde kendimi sakladığım
Bazen de kendimi aradığım geceler
Kimi an uzun, kimi anda çok kısa olan
Nefes gibi hava gibi, içime soluduğum geceler

”Geceler sabahı bekler, gündüzler geceyi, kim çözebilirki bu bilmeceyi”