Geceler Şiiri - Abdil Yıldırım

Gün battı ufuklar kızardı yine,
Bir kâbus misali çöker geceler.
Kan kırmızı tepelerin üstüne,
Siyah saçlarını döker geceler.

Karanlığın zincirleri çözülür,
Uzaklardan hayaletler sezilir,
Gözlerimden ağır ağır süzülür,
Gelir düşlerime akar geceler.

Siyah kollarıyla sarmış her yanı,
Ormanlar esniyor, uyku zamanı,
Yıldızlarla yaldızlanmış yorganı,
Dünyanın sırtına çeker geceler.

Çeşmelerden akar zikir bestesi,
Bir ilâhi olur suların sesi,
Kararınca arzımızın kubbesi,
Nurlu kandilleri yakar geceler.