Geceler Şiiri - Emin Baydil

Koynuna almış da köhne zamanı,
Her güne ayrılık yazar geceler.
Bulur da çıkarır tuzaktan tuzak,
Menzilden menzile dizer geceler...

Ne yapsan göstermez gizler her şeyi,
Zindandır, mahkûmdan alır neş’eyi,
Gâribin, gurbetin, yolu, döşeği
Efkârı, hasreti içer geceler...

Demirden anlamaz, pastan anlamaz,
Ölümden, kalımdan yastan anlamaz,
Bakırdan, kalaydan, tastan anlamaz,
Altını, gümüşü bozar geceler...

Ne yer, ne içer de saçılır böyle,
Geceye bu meydan açılır böyle,
Nasıl da zulmünden kaçılır böyle,
Döşüme dikilmiş nazar geceler...

Sen de mi Beğdili? .. Naçarsın, naçar? ! ..
Korkma! .. Gün gelince geceler kaçar.
Ümitler yeşerir gül gibi açar,
Ardına bakmadan tozar geceler.

.......................Kastamonu-17.Aralık.2003