Gündüzleri alevlenen duygumu
Ne yaparsam, soğutmuyor geceler.
Kirpiğimin ucundaki uykumu
Dağıtıyor, büyütmüyor geceler.
Hazan vurdu, erken açan gülümü
Altı kordur, deşmeyin ha külümü.
Hergün acı çeken yorgun gönlümü
Ne yazik ki, avutmuyor geceler.
Bu hayatın başı gündüz, aydınlık
Sonu gece gibi koyu karanlık
Ruhumuzu karartsa da bir anlık
Kara giyip, yas tutmuyor geceler.
Sayataoğlu: Ömrü sona getirdim
Umudumu çok önceden yitirdim
Bahtımı da çocuk gibi yatırdım
Uyumadım, uyutmuyor geceler.
Aşık Yusuf Sayatoğlu
22 Mart 2011, New Jersey
Kayıt Tarihi : 2.4.2011 07:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!