Geceler Şiiri - Nermin Aydın

Geceler her düşü gerçek sayarken
Yıldız oldum çıkıp göğe kuruldum
Anılar verdiği sözden cayarken
Deli yel misali estim kırıldım

Aşk aşk diye yıllar yılı dilendim
Bunun için suçlu oldum elendim
Yaralandım al kanlara belendim
Dayan dedim dayan derde karıldım

İnsan elbet sever suçlu seneler
Bilmeden tutuştu yandı sineler
Merhem kâr etmiyor derdim yineler
Aşktan kaçamadım bin kez vuruldum

Kurudu sevdanın soyu bu gece
Uzadı yoların boyu bu gece
Ağlattı denizin koyu bu gece
Alabora oldum aktım duruldum

Kırıldı dallarım bir sabah erken
Geceler gündüze hüzün ekerken
Yalvara yalvara gel kurtar derken
Firari düşlere her gün sarıldum

İster hayra ister isen şerre yor
Aşk denen halveti bide bana sor
Ne ateş var ne köz kaldı ne bir kor
Har tükendi kül içinde soruldum

Bu aşkın şarabı başımı eğmiş
Çorak dudaklarım dikeni değmiş
Şişeler dibinde sözler sahteymiş
Böyle yalnızlığa sürgün sürüldüm

Fal oldum bakıldım düştüm dillere
Hasretle savruldum ilden illere
Hesap soramadım geçen yıllara
Kapattım gönlümü artık yoruldum...

Nermin Aydın