Geceler Şiiri - Cağlar Akarsu

Geceler
...
İnmişse perdeler, ardı arkasına,
Her yanımı siyah bir örtü sarmışsa,
Her zerreni şimdi ne kadar,
Arıyorum,
Her gece çaresizlikler içinde,
Pencereme doğru koşarken,
Mavi rengi ne kadar çok sevdiğimi
Biliyorum.
Sunduğun tek şeyde, ulaşan,
Kırmızı rengin yakıcı ateşinde
Kavruluyorum,
Bir sessizlik sarmışsa çevremi,
Geride dostum olmuşsa geceler,
Parmaklarım uçundaki harfler,
İsyan içinde benden kaçıyorlarsa,
Bil ki bu gece yine biçareyim,
Minik bir not bırak sayfama,
Geceler örtüleri kaldırırken,
Yalnızlığımda dert olsun,
İstiyorum,
Kaymışsa uzaydaki yıldızlar,
Sarmışsa bedenimi matemin,
Yakama iliştirdim, siyah kurdeleyi,
Görüyorum,
Masamda ki vazomda bir tek
Susuz kurumuş bir çiçek,
Kırlardan topladığımız, gelincikleri,
Saklıyorum,
Ölümün eli omuzsuma yapışmışsa,
Her yolun bir sonu gelmişse,
Istıraplarımı her gece
Savuruyorum
Zaman bir tahsildar kapımda,
Alacaklarını almış götürmüş,
Bensiz kalmışım bir kez,
Seninle “biz” olduğumuz
O günleri, akan gecelerden
Çalıyorum.
Hüsran dolu sözlerimi,
Kara tren vagonlarına,
Katar-karar yüklerken,
Makus kalmış kaderime,
Küsüyorum.
Dudaklarında hep bir gülücük,
Arkamdan, bakıp da geçerken,
Hüzünleri “yazma” sözcüklerini,
Hatırlıyorum.
Perişan halimle, bir başına,
Gönül kuşlarım, kalmışsa
Ebediyete uçuruyorum.

2003-09-15