Geceler Şiiri - Metin Hanlıoglu

GECELER
Tutun kollarından getirin bana,
Bana sevdiğimi verin geceler.
Kokusun duyunca can gelir cana,
Bana sevdiğimi verin geceler.

Yarık tabanlarla ararım onu,
Bilmem ki bu yolun var mıdır sonu?
Azrâil vurmadan ecel okunu,
Bana sevdiğimi verin geceler.

Bütün Leylâları Mecnun’a kalsın,
Şirin’in nurunu Ferhatlar alsın,
Çöle düşen gönlüm ummana dalsın,
Bana sevdiğimi verin geceler.

Bâdeyi istemem balı istemem,
Aşkın kadehini doldurun demem,
Sevgi nimetini ben onsuz yemem,
Bana sevdiğimi verin geceler.

Saate takvime mevsime sordum,
Onu bulmak için çırpındım durdum,
Yetimdir meskenim virandır yurdum
Bana sevdiğimi verin geceler.

“Hanlı” yine ateşlerde yanıyor,
Sevdiğine semâ yapıp dönüyor,
Aşk kandili yokluğunda sönüyor,
Bana sevdiğimi verin geceler.