Geceler Şiiri - Nuh Tufan Polat

Geceler vardır bilir misin uykunun haram olduğu?
Hani sabaha kadar dönersin yatakta
İnsan bir nevi köşe kapmaca oynar kendisiyle
Uğraşır dertleriyle didinir durur yatakta
Ben her gece böyleyim işte
Sen ya sen nasılsın?
Senin de uykusuzluktan öldüğün
Uyumak için tüm servetini verebileceğin
Allah'a sabaha kadar yalvardığın geceler oldu mu hiç?
Geceler... ah o uzun bitmeyen içinde güllerin kokup
Sadece dikenlerin battığı geceler
Bilir misin halimi, nasılım şimdi?
Bilir misin sevenlerin gecelerini
Aşkla yatar aşkla kalkarlar ya
Hani bilirsin mum kendi aleviyle erir
Kendi yağıyla yanar
Aşkta insanın kendi kendisini yakması değil midir?
Sevmek, arzulamak, istemek,
Sevmek ; her şeyi kabullenmek değil midir?
Ben de seni her halinle seviyorum! .....
Çünkü aşk kul değil hükümdardır
O emreder sen sadece uygularsın
Bilmiyorum var mı gören duyan bilen
Aşka hükmedeniniz oldu mu hiç?
Ben öyle birini tanımıyorum
Aslında ben hiç kimseyi tanımıyorum bu aralar
Ben bir tek seni tanıyorum
Ben bir tek seni seviyorum...............
Aşk var ya, işte bir genci böyle 70 yaşına da getirir 7yaşına da indirirmiş gülüm.
Bana seni sevişimin niçini ni nedenini sorma
Ben o gözlere ben o gül yüze ben ben ben
Ben o alev saçlarına aşık;
Ben o altın kalbe aşık , ben sana aşığım
Bu Nuh bir gün seni saramaz
Sana kavuşamaz senden ayrı kalırsa
Ve sen:................
İlerde bir gün beni unuturda aramaz sormaz olursan
Ben den başkasına yar olursan beni arama beni sorma
Ben şimdiden sana açık adresimi vereyim
Mermer taşlarla dualarla süslü bir köşkteyim
sakın kinle gelme aman duasız girme ben günahsız...
Eğil de bak yere
Utanma korkma
Ben içerde
Ben deride
Ben sonsuzda
Ben topraktayım...