Dört duvar geceler,
her gece bir duvar yüzümde.
Gölgeler konuşur, bense susarım,
badanalı duvara.
Yerden gıcırtı çıkar,
ayak altında, voltalardan.
Resmin var ya,
tam ortasında çerçevesiz,
ona bakarım duman altı.
Çipil gözlerime işlercesine.
Dört duvar geceler,
her gece bir şarkı dinlerim,
yalapşap çıkan eğreti sesten.
Doyamam yine, yine...
yeniler dururum kulağımda.
Bitecek diye korkup,
Ortasından başa alırım bazen.
Tam dört duvar geceler,
dedimya hergün bir duvar.
Pencereli olanı hep ıslak camlıdır,
avuçlarımdaki terden,
solumalarımın neminden.
Dört duvar içinde,
dört köşe sevgimsin benim.
Açmam o yüzden pencereyi,
sesin çıkmasın diye geceye.
ART 10.09.2009
Ali Rauf TankalKayıt Tarihi : 10.9.2009 22:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
namık cem
Çok güzeldi çalışmanız ...
Kutluyorum sn.Tankal ...
TÜM YORUMLAR (4)