Geceler Şiiri - Semiha Çelikkol

Geceler
kabus dolu
uzun geceler örtülür üstüme ağırlığı...
Bir ben miçaresiz?
Bir ben mi kimsesiz?
Neden bukadar
acımasız geceler?
Ne kadar zorlasamda
göremem neden?
neden diye sormaktan
ben yoruldum
sen hala yorulmadın
insafa gelmedin
zifiri kara acımasız geceler....
Ellerim boşlukta kalıyor
ne kadar zorlasamda tutamıyorum
hayallerimi,umutlarımı,,,
kızgın demirlerle
yüreğimi dağlayan
acımasız geceler...
Olduğum yere çöküyorum
çaresizce gözlerimden
akan yaşlar yüreğimde
ve gözlerim
kayboluyor sonsuzlukta
beni sarıp,sarmalayan
zindan eden geceler....
Yüreğime prangalar vuran
ruhumu zincirleyen
beni kölesi eden
katran karası zalim geceler...