Geceler, karanlığın şanlı babası;
Örtemez üstünü ışığın yaması...
Geceler, gündüzlere sonsuza dek küs;
Şanı güneştendir, kendi adi bir süs! ..
Geceler, hastaların bitmez kâbusu;
Ölüm, sert döşeklerine kurmuş pusu...
Geceler, tüm âşıkların dert kapısı;
Oluşturduğu kuyruk içler acısı...
Geceler, yalnızlığın sonsuz çığlığı;
Kulaklarını çınlatır, ıssızlığı...
Geceler ağlamaz, bir bir yıldız döker;
Yaşlı gözler, üstadın elinden öper...
Geceler, geceler benim tek yoldaşım;
Yok onun kadar vefalı arkadaşım…
Kayıt Tarihi : 4.6.2008 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılarımla
Katran Karası Geceler
Kabus gibi çöktü üzerime,
Katran karası kara geceler,
Tende can! Canda hasret geceler,
El aleme sefa-yı dem, dem bu dem,
Bana öz canım, can gergefinde,
Çile dokur dert yüklü geceler.
Bilal Özcan
TÜM YORUMLAR (2)