Geceler Şiiri - Müzahir Kılıç

Her şey suskun, her şey ölü ve cansız
Kaldım karanlıkta yapayalınız
Yüzler görüyorum solgun ve kansız
İnsanlık gecenin esiri olmuş

Bir ben ayaktayım, bir ben uykusuz
Karanlığa karşı durdum korkusuz
Ya ben çok hassasım, ya o duygusuz
Duygular gecenin esiri olmuş

Ayağı zincirli köleler gibi
Yarı çıplak gezen deliler gibi
Her acı yeniden iğneler gibi
Vücudum dertlerin esiri olmuş

Karanlık sıkıntı, gölgeler kâbus
Sözcükler kafamda büyük bir kamus
Ne bir ziya vardır, ne de bir fanus
Işıklar gecenin esiri olmuş

10.1.1982