Geceler Şiiri - Ahmet Öztek

Geceler, beni yalnizliga iten zifiri kanalik geceler
Sende sakli, yalnizligim hayal kalan düsünceler.
Biliyorum yüzün aydan yildizlardan parlak.
Ya karanlikta sakladigin gülücükler.
Hepsi yikik duygularimdan kalan birer ak.

Ne yikilan maziyi ariyor gözlerim.
Ne de sevdali düsüncelerim.
Hepsi birer aya, binlerce yildizlara denk.
Tebessüm ediyorum, semaya bakip.
Keske solmasa, yüzünde bekledigim gülücükler.

Ben nasil yalnizliklara kandim.
Ben nasil virane sevdana daldim.
Korkuyorum, seni kaybedecegim.
Karanlik gecelerde sevdigim yarim.

Ne olur? indir kafani yükseklerden yere.
Masum kalmasin, seni yoklukta seven.
Görünsün artik; aydan, yildizdan parlak yüzün.
Belirsin artik; yillardir beklenen gülücükler.

Yırtık Duygular / 2 Nisan 2002