Geceler Şiiri - Haluk Yolsal

GECELER

geceler yola düşürür beni, mayıs sabahlarında
büyürken yüreğimde bıraktığın sızılar
içimde tutuşurken kavuşmanın özlemi
adımlarım taşır beni bir uzak geleceğe
gözlerimde ufukların bitiş noktası
bir de ayrılıkların korkusu vardır

geceler derinleştirdi yine, bıraktığın izleri
çakıl taşları tanık,tanık gökte yıldızlar
yürürken bir başıma kayalıklara doğru
suskunluğunu bozdu göklerde ayışığı

geceler sessiz ve haindi yine
çıkmaz yolları söylüyor biçarelere
karanlık yokuşları,kirli ilişkileri
ve kabuk tutmuş yaraları kaşımakta geceler

geceler ışığın en koyusu gözlerde
köşebaşlarında gizli korkular
ve kolkola yüreklerde
sabahı beklemeden kayıtlara geçilen
şüpheler,endişeler ve birikmiş arzular

yıllar önceydi belki
belki daha dün gibi
otogar önlerinde ellerimizi braktık
o günden bugüne dek
her gece iki gece
yetmedi mi gel artık