GeCeLeR.... Şiiri - Zafer Gürayça

Geceler ışıl,ışıl
Geceler kapkaranlık.
Yaşamın çirkefine örtü.
Kimi için şehvet,güdü,dürtü.
Kimine dua ibadet.

Bazı ışıklarda vücutlar sımsıcak.
Ateşlimi,ateşli..
Bazı evler karanlık.
El,ayak buzz gibi.
Birinde kahkaha çığlık zevk.
Öbüründe isyan,sızı,gözyaşı.
Sessiz alabildiğine ve soğuk.
Yüzler soğuk yaşam donuk...
Geceler umuda gebe.
Çare! Çaresizliğe...
Sevgiye,sevgiliye.

Geceler fıkır,fıkır.
Müzik,dans,eğlence.
Fütursuz,kaygısız,keyifle.
Geceler karabasan...
Depreşen dertlerle.
Dermansız,kaygılı,acılı,çileli.

Her yeni günle bir daha.
Daha iyiye,daha güzele.
Hakka teslim; Dualarla
Umutsuzluk umuda gebe.
Karanlık ışığa.
Ve...
Tüm geceler sabaha...

(Temmuz 1998)