Kaç günler yaşadım, geceler gördüm,
Yalnızlık dost imiş, acılar kardeş.
Yalnız gecelerde, her zaman öldüm,
Ne bir dost anladı, halimi ne eş.
Ruhum ruhsuz gibi, başıboş kaldı,
Hep dolaşıp durdu, orta yerlerde.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta