Geceler Şiiri - Nilgün Çaybaşı

geceler o kadar zalim ki
herşeyi düşündürüyor kör karanlıgınla
sokaklar bomboş
ışıklar sönük
heryer ıssız
kimi evlerinde uyuyor
kimi sokaklarda geziyor
kimi sevdigiyle egleniyor
kimisi de o gecenin ayazında
per perişan vaziyette
park'ın bir köşesinde sızıp kalıyor
geceler o kadar insafsız ki,
sevdigin aklına geliyor kahroluyorsun
ellerin buz kesiliyor ellerini istiyorsun
yatagın boş onu delicesine arzuluyorsun
yanımda olsun hasretim dinsin
sevdigim kollarımda olsun istiyorsun
gece olunca
..............
hayat o kadar garip ki,
gece olunca başlıyor ızdırap
insanlar kadar esrarengiz ki,
gecenin o kör karanlıgında
kim bilir kimler neler yapıyor
........
geceler geceler geceler
beni benden alan
göz yaşlarına bogan geceler
acılarıma depreştiren
sancılara sokan
canımdan bir parça söken geceler
..................
ve sen sevdiğim
gece olunca hasretin daha da acıtıyor içimi
seninle uyumak uyanmak istiyor
nefesini içime çekmek istiyorum
........
ve şunu bilmeni isterim ki sevdiceğim
seni ölümüne istiyor ve seviyorum

canımsın(İBRAHİM)