Gün aşarken tepeleri ağır ağır
Sinsi bir hüzün çöker yorgun ayaklarına havanın
Ansızın kaybolunca ufkun parmaklarından kuşlar
Esintisiz
Dal kıpırdamaz olur
Her bitiş bir başlangıçtır
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi