Geceler-2 Şiiri - Eymen Erdem Akça

Sonsuzluğun özlemi sarıyor geceleri
Yüreğime bin çekiç vuruyor geceleri

Ben onu unutsam da o beni bırakmıyor
Hayalime ansızın giriyor geceleri

Titreyen afakıma atılan bir gül gibi
Kanayan yüreğimi arıyor geceleri

Selamın huzurunu içimde hiç duymadım
Beni gurbet çilesi yoruyor geceleri

Tatlı bir gülümseme çehrelerden görünmez
Bir abus çehre beni kırıyor geceleri

Karanlık sokaklara dalar dalar çıkarım
Yalnızlık gönlüme oturuyor geceleri

Ne bir emel ne tutku yüreğimi inleten
Vefasızlar düşüme giriyor geceleri

Çile dolu anlarım uzadıkça uzuyor
Bedenim dertlerle eriyor geceleri

Sonsuz istekler kalpte öylesine yer etmiş
Aklım nice bin hayal kuruyor geceleri

Şebnemlerle alude gülistan olsa gönlüm
Hasretlerle kavrulup kuruyor geceleri

Gönlümün sarayına bir peri yerleştirdim
Bana bakanlar onu görüyor geceleri

Bir mutluluk bir hüzün dalga dalga bir hayat
Garip gönlüme çile veriyor geceleri

Neyleyim ah neyleyim mustarip bir köleyim
Efendim defterimi dürüyor geceleri

Hayattan bezdim artık kurtulmak istesem de
Kim beni gurbetlere sürüyor geceleri

Tut artık ellerimden dermanım kalmadı hiç
Ruhum ta ötelere yürüyor geceleri

Sana doğru uzanan yollara revan oldum
Hayaletler önüme duruyor geceleri

Sana erişmek arzum ey meçhuller meşhuru
Bu garip gurbetlerde çürüyor geceleri

Gündüzlerim karanlık geceleri sorma hiç
Gönlüm bin bir ah gülü deriyor geceleri

Susuzluktan kavrulan toprak gibi yanarım
Dertler bana bin tuzak örüyor geceleri

Ben kaçmak istesem de uzaklardan uzağa
Kaçışım gelmelere yarıyor geceleri

İstanbul