Bilmem kaçıncı geceyi bağladım sabaha,
Bilmem kaçıncı fırtınayı dindirdim yüreğimde,
Gecenin sessizliğinde,
Geceye döktüm yüreğimi,
Karanlıklarla dertleştim kendimce...
Geceler, kabir karanlığı beni kendine çeker,
Geceler, yüreğim sessizliğinde ölümü heceler,
Kimsesizliğinde vefayı arar ruhum bütün yalnızlığıyla,
Geceler, sığınaktır insanların ihanet bombardımanında bana,
Bir ben varım gecelerimde bir de yaratanım,
Vuslat, vuslat diye yalvarırım...
11 - 03 – 1999
06: 50
Kayıt Tarihi : 11.2.2009 03:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!