Geceler... Şiiri - Fahri Fıratoğlu

Geceler...

bitmek bilmeyen bir çile

ölüm arefesi gibi bir bilmece

ben ruhumu karaya çaldım

benim ahım bile kalmadı kendime

Ey sevgili!

ateşli hastalıklar gibi

yakama yapışır sorular

ve can çekmete içime doğan, umutlar

dizlerinde hayyamın

uyuyan bir şarap testisi gibi

boşaldığıma şüphe duymam

ama bil

her olmayan yakındır efkara

ve tüm dirilişlerden sonra

hiçbir ölüm kar etmez bana

etmez yaban ve hırçın sevdaya

uzak ne ki

bulduğum güneşin dans etmesi dünyayla

ne sözler yaraladım

ne sözler yaraladı beni

hatıram olsun

uzun ve dirhem, dirhem

can alan geceler...

mabed

23.09.2006