Pencere kenarında
Pusu kurmuş
Dost arayan
Bir tebessüm
Bir muhabbet
Bir haber bekleyen gözler
Geceler uzun
Yalnızlık dolu geceler
Bitmeyecek gibi
Uykusuz
Çaresiz
Kimsesiz geceler
Simsiyah gecenin
Koynunda
Beslenir yalnızlıklar
Acılar
Izdıraplar
Tükenir umutlar
Karanlık
Vahşi ve acımasız
İçimizi titretir
Korkular
Çaresiz çığlıklar
Ve insanlar
Çok daha insafsız çıktılar
Doğsun artık güneş
Yuvasına dönsün karanlık
Umutlarımızdan
Çekerek elini
Yalnızlığı da alsın yanına
Kapatsın dişlerini
Kayıt Tarihi : 8.8.2006 15:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ünal Kar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/08/geceler-180.jpg)
Çok güzeldi. Sevgi yüklü saygılarımla.
BAZEN EN BÜYÜK DÜŞMANDIR İNSANA..
SAYGILARIMLA.
TÜM YORUMLAR (26)