Geceler Şiiri - Arif Vefa

Sevdiceğim'e;

şiirlerdeki aşkları hatırlatan geceler
geceler... Yani Yılmaz'a Ahmet Haşim'i hatırlatan geceler
fakir'e aç uyumayı, zengine şekerlemeyi hatırlatan geceler
kıyamet'i sabaha inat bekleyen geceler
hepiniz zifiri siyahsınız
her biriniz umudu müjdeleyen sabahın ardından gelir durursunuz
kimine ibadeti, kimine içmeyi hatırlatırsınız
kimi sende döker içini, kimisi senden muzdarip
sevilene ipekten yorgansınız, sevene çividen yatak
ne biçim birşeysiniz
her birinizin kılıfına göre hançeri var,
sebebe göre ise sorun

Siz bir benimle mi davalısınız?
yoksa bir benden mi şikayetçi
herneyseniz O olun
üstümden meltem gibi akıp geçin
yeter artık!
her gün aynı hatıraları sermeyin gözüme
gidin başkasından alın kötü yaratılmanın hıncını
geçmeyin benim düş menzilimden
sokmayın aklıma aklıma bu acıları
gündüz yaşıyorum ben bunları zaten, gece gibi
her sokakta,
her umulmadık sahnede,
akan suda,
düşen çocukta,
ağlayan bebekte,
gülen sevgililerde,
tren dumanında,
yeşilin her tonunda,
ve hatta
her oyuncak ayıda...

birde siz çıkarmayın karşıma
aklımdakileri kalbime getirmeyin

zaten ölüyüm,
toprak atmayın üstüme

ama.......
ama.......
bana bu acıları ondan alıp da getiriyorsanız
beni her öldürdüğünüzde o tekrar doğuyorsa
benim her çığlığım onda kahkahaya dönüyorsa
hadi bakalım.
gelin ulan üstüme...
hadi bakalım

tırnaklarımla deştim tüm vücudumu,
kemiklerime kadar açtım tüm yaralarımı
yüklenin dünyanın tüm tuzunu çökün üstüme