Geceler Şiiri - Şair Odesus

Geceler;
Kiminin uyuduğu, kiminin ağladığı kiminin çalıştığı geceler...
Çöp kaplarını karıştıran insanlar...
Köşede bekleyen yanlız bir kadın...
Herkese kucağını açmış olan geceler.
Hafiften esen rüzgarın sürüklediği parçalar...
Gecedeki kalabalığın içinde kendinle başbaşa,
ıssız bozkırlarında veya nerede olmak istiyorsan orada

Geceler;
Herşeyi saran, üstümüzü örten bir yorgan,
sıcacık kimi için, donduran bir ayaz oluverir bazan.
Geceler herkesin, kimseyle paylaşılmayan...
İnsanı içine götüren bir yol, ayrımı hiç olmayan.
Sessizliğindeki gürültüyü kimseye duyurmayan.
Yine insanı kendinden alıp uzaklara savuran...

Geceler;
Herşeyim olur şu an, gecelerin herşeyiyimdir bazan.
Beni ben yapan, en doğal en yapmacıksız hale sokan.
Issız ve karanlık yollarında amaçsız dolaşılan.
Geceler huzurdur içime yavaşça dolan.
Geceler benimdir, bense geceler
birbirimizi tamamlayan

Geceler;
Gelişini sabırsızlıkla beklediğim bir haber,
hiç doğmasa diyorum güneş bazen.
Siyah laleler arasında gezinmek varken
neye yararki acaba diğer renkler?
Alabildiğince kara gölgeler...

Geceler;
Sessizce bir yerden yolu gözlenen.
O değil midir kötülükleri örten ve kötülük eden?
Serserilerin, kuduz köpeklerin cirit attığı sokaklarında,
hiç olmasa onu bozacak tek bir lamba.
Herşey gibi o da olduğu gibi kalabilse şu dünyada...

Geceler;
Hiç düşündün mü gece vakti geceyi?
Hiç gördün mü onu solduran güneşin yükselişini?
Geceler benim bir parçam değil, herşeyim.
Tütünsüz günlerim, soğuk mevsimlerim...

Geceler;
Geceleri gece yapan insanları, eşyaları hiç izledin mi
yorgun sokak lambalarının ışığı altında?
Hiç farkettin mi aslında kıpırdayan gölgeleri?

Geceler;
Tek renk geceler,
bir kömür gibi siyah, bir ben kadar canlı - ne kadar canlıysam eğer! -
Daldınmı gecenin içine kimse göremez seni, gece bile!
Hissettin mi hiç vahşiliğindeki uysallığı?
Sert bir tokat gibidir suratıma çarpan, vücudumu sarsan...

Geceler;
Heryerimde var gözlerimde, yüreğimde.
Gecenin sesi bir melodi kulaklara çalınan ama ancak kalplerde duyulacak olan.
Gece bir kadın sesi gibi bazen hoş bazen kulak tırmalayan.
Bazen şefkatli bir ana, bazen azılı bir cani olur çöker insan bağrına...

Geceler;
Anlam yüklüdür gören gözler, duyan yürekler için.
Sağnak gibi yağar uyuyan şehrin üstüne.
Kokusu başkadır benzemez hiç bir şeye...

Geceler;
Uyuyan ormanların açık gözleri, dolaşan baykuşun acı çığlığı...
Yuvadaki kuşu bekleyen koruması.
Dedim ya geceler herşeyimdir, herşeyiyimdir gecelerin

Ve;
Ben, ben değildim şu an.
Ben, bugünki gecenin yazan sağ eli, konuşan ağzıydım.
Yarınki gece ise bugünkinden çok daha farklı olacak,
çünkü her gece değişik bir insan gibi,
anlaşılmayı bekleyen...