Geceler Şiiri - Mesut Yalçınkaya

Ben seni yorgun gelen bir gecede sevmiştim.
O geceki bana dünyanın en güzel hediyesini,
O geceki bana mutluluğun nicesini,
Ve o geceki bana seni verdi.
Benki geceleleri hiç sevmezdim.
Gece olcak diye ödüm kopardı.
Çünkü gecelerki benden aşklarımı almıştı.
Gecelerki bana en kötü acıları yaşattmıştı..
Düşmandım gecelere ben.
Hani bir asker savaşa çıkarken nasıl hazırlıyorsa kendini.
Ben de gece olurken hazırlıyordum kendimi.
Hayatın en acı gerçekleri gecelerde buldu beni.
Ya ben vuracaktım geceleri
Ya da vuracaktı geceler beni.
Ve hep isyan etmiştim gecelere
Bir günde şu yüzümü güldür diye.
O da insafa gelmeliki seni verdi bana.
Al dedi kendince bu hediye sana.
Gece görevini devrederken sabaha.
İyi uykular geceler.
İyi hediyeler ver geceler.
Geceler.......