Geceler Şiiri - Nurgün Şallı

Söndürün ışıkları,
Görmek istemiyorum,
Aynadaki acı dolu ifadeyi.
Çıkmazdayım, bulamıyorum kendimi.
Uykusuz geceler benimle.
Duvardaki çizgiler nasıl da,
Yansıtıyor karamsarlığımı,
Ya gecenin mavisine ne demeli?
İçimdeki hüzünler bir bir dökülüyor,
Ve boş bir yere akıyor yağmurlar,
Gözyaşlarım gibiler.
Anlamıyorlar beni, anlam veremiyorlar,
Oysa geceler hep yanımda...
Bir sen yoksun neden?
Biten, yok olan duygulara mı,
İsyan etmeli,
Yoksa geçen yıllara mı?
Söyle, ben miyim suçlu yoksa sen mi?
Gecelere sor, onlar anlar beni.

(04/06/2001)