Karanlık ve durgun bir deniz!
Üzerinde birbirinden ziyade,
Allı yeşilli yüz binlerce fener.
Sayılamayan yılların gelip geçmişi,
Sonsuzluğun nehridir geceler.
Kimi solgun kimi suçsuz,
Kimi haylaz bir çocuk olup,
Geçiverir ağır ağır seneler.
Düne bir gün daha ekleyen,
Günün son demidir geceler.
Uzanıp bir bakıver,
Şu sonsuzluk tarlasına.
Sayamadığın kadar irili ufaklı çiçekler.
Sana da bir hikaye yazdırır elbet,
Uykusuzluk yarenidir geceler.
Bir dilek tutarsın bazısında,
Yahut uzanırsın mehtabına sevgilinle.
Hâli aynıdır değişse de mevsimler.
Kuytuluklarında hayatlar yaşatan,
Yüreğin aşk şehridir geceler.
Vazgeçilir gibi değil,
Nasıl geçilsin bu emsalsizlikten.
Ki anlatmaya yetmez tüm heceler.
En tarifsiz halleriyle yalnızların,
Biricik umut yelkenidir geceler.
Kayıt Tarihi : 9.8.2005 21:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Kılıç 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/09/geceler-102.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!