Şimdi benim,
Yola çıkma vaktim artık gelmiştir.
Şimdi benim;
Senden gitme vaktim, çoktan bile gelmiş? ..
Durdu gece vakti, iyice emekledi zaman.
Durdu yine, yerli yersiz… Sardı, gölgemi..
Sessiz ayrılık yağmurları yıkıyorken sensiz,
Memleketimi.
Ah! Giresun…
Ah! Giresun…
Doğurdun beni, bunca olur olmaz ayrılık sevdalarına.
Bıktım işte bu huyundan, bıktım artık ne olur?
Ne olur? ..
Beni can yakan sevdalardan, etme bana geri dur!
Biliyorum,
Biliyorum şimdi önüm sıra yollardasın.
Ey! Cehennemimi hazır edip
Gönlümü yangınına bağladığım yar? ..
Ekleşme yollarıma! Anladım ki;
Bu yollar ikimize birden dar.
Şimdi varıp, çekip gitme vaktim artık gelmiştir.
Şimdi, bir büyük sevdayı yağmurlarla yıkayıp
Yarınki cenazelere hazır etme vaktim çoktan gelmiş? ...
Beklenen gün doğumunun, ilk selasında.
Kayıt Tarihi : 24.4.2014 11:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!