Geceden Selam Senyorita

geceden selam sana senyorita
bir sigara dumanı gibi yavaşça
süzülüyor adın içime
ve her iç çekişimde biraz daha çoğalıyorsun

geceden selam sana senyorita
çünkü sen en çok gecede anlaşılıyorsun
gündüzlerin gürültüsüne sığmıyor gülüşün
ama karanlık…
karanlık seni fısıldıyor usulca

bir sokak lambası altında duruyorum şimdi
adımlarım sessiz, yüreğim telaşlı
elim cebimde,
avuç içimde hâlâ sıcaklığın var mı bilmiyorum
ama yokluğun üşütüyor artık

geceden selam sana senyorita
bu şehir seni çoktan unuttu belki
ama ben hâlâ her köşede
bir ihtimal arıyorum gözlerinde kalan

geceden selam…
biraz kırık, biraz eksik
ama hep sana doğru
çünkü bazı selamlar cevapsız kalsa da
hiçbir zaman eksilmez anlamından