Geceden sabaha.. Şiiri - Dilara Şeşen 2

Bir şey mi bekliyor gece sabaha?
Karanlık ışığa diş bilerken bile,
Yine de öylece çekip gidiyor.
Ve her şey yeni başlangıçlara gebe.

Biliyorum hiç söylenmeyecek sözler var
Ve de görülmeyecek ufuklar.
Bir deniz feneri gibi
Kendi karanlığında aydınlanmaktır geçen zaman

Suya bile yazılmayacaksa sözlerim
Söylenmedik ne kalmalı benden öteye
Yada ne değişir ki bir anda gel desem
Yanı başımda beni bekleyen bir ölüye

Çemberin içimdeyim,
İçim dışımda yine de
Öğretilmemiş en son halkanın sonla birleştiği yerde,
Pi sayısını ben keşfetmeden önce
Kendi dairemi hayalimde bölmekteyim..

Gözlerimi kapatarak anlamadığım duaların vesveseleri ile
Bir şeyler diliyorum yarınıma dair.
Gelmese de ne yazar kim bilir?
Belki de çağırdığım için,
Belli bana söyleyecekleri var.

Bir annenin ninnisinde kaybolup huzura dalmaya susamışken
O hiç emmediğim çiğ sütlerin burnumdan gelmesi kabusları..
Oysa ki hiç haklı değildi
Yalnızlığı seçerken kaderim bana
Yine de susuyorum boş bakan gözlerle
Aynadaki soluk hatırama

Geceler güne doğacak biliyorum
Kendi etrafında dönen bu dünyada
Yine de kendi etrafında dönen insanlarla
Hiçbir zaman aynı anda yakalanmayacak doğan güneş
Ve elbet benim de zamanım gelecek
Bekliyorum..