Bir çiçek kokusu tüterken gece,
Yüreğimde sevda olur bilmece.
Bir martı kanadı taşır gönlümü,
Ruhumdan silerek atar hüznümü.
Doğaya aşığım dalda çiçeğe,
Karanlık ardında gülen geceye.
Fısıldarken korkar tabiat ana,
Anlatmak isterken bunları bana.
Gece söyler sessiz hep şarkısını,
Umutlar ardından hatırasını.
Sabaha sevgiyle gülümseyerek,
Filizlenir huzur bak sevinerek.
Sabah geceye dost sevgiyle gelir,
Gece kaş çatsa da yine düzelir.
Ruhlar neşelenir gün ağarınca,
İnsanlar can cana dost yaşayınca
Kayıt Tarihi : 16.3.2007 19:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meziyet Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/16/geceden-sabaha-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!