Yavaşça ilerliyordu geceden sabaha doğru zaman
Memleketime kar yağıyordu
Ve kuşlar göç ediyordu buralardan
Bir daha geri dönmemek üzere...
Tan yerinin kızıllığı idi saçlarının rengi
Ve her baktığımda alamıyordum kendimi senden!
Senden ve gözlerinden...
Ve şimdi
Buradan çok uzaklardasın
Biliyorum ki dönmeyecek, bir daha
Sevmeyeceksin beni, ya da...
Yavaşça ilerliyordu sabaha doğru zaman
Bakmıyor artık resmin yüzüme
İnadına çevirmiş yüzünü benden, ağlıyordu...
Ve biliyor musun hala koynumda resmin
Hiç çıkarmadım oradan ne gece ne de gündüz!
Kuşların geri gelmesi, çiçeklerin açması da artık çözüm değildi
Biliyordum buralara hiç bahar gelmeyecekti
Tıpkı senin gibi
Ve hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı bundan sonra! ...
Biliyor musun bu günlerde içimden
Birilerine “hayatım” ve yine birilerine
Seni seviyorum demek geliyor ama
Ne yapsam söyleyemiyorum bir türlü
Dilim varmıyor ve ben hala kendime mahcup oluyorum.
Sabaha doğru ilerliyor hayat ve ben hala
Görebiliyorum demli bir sabahın beni beklediğini
Eskisi gibi! ...
Kayıt Tarihi : 14.2.2005 17:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

saygılarımla
TÜM YORUMLAR (7)