Geceden Sabaha Şiiri - Deniz Önderoğlu

Ne zamansız yalnızlıklar yaşadım bu hayatta
Kalabalıklar içinden tek baktım dünyaya
Silik hayaller bıraktı yıldızlar geçmişimde
Her birinde bir hayatı harcadığım hayaller
Bir gündoğumuna kadar süren yaşamlar vardı gecelerimde
Gündüzlerim kararmaya başlamıştı gittikçe.

Karanlığın korktuğu gibi yaklaşıyordum artık gün ışığına
Erisin bitsin istiyordum güneş,
Karanlığımda kalmak istiyordum
Gecelerimdi, bana kalan zamanlar
Gecelerimdi, nefes aldığım anlar

Bir gündoğumunda sen çıkana kadar karşıma
Hep karanlıkta yaşamaktı tek emelim bu dünyayı
Işıkla birlikte nefes almanın güzelliğinin farkına
Seninle birlikte vardım

Artık her sabahın güneşi ayrı doğuyordu
Bambaşka çiçekler açıyordu gözlerimi her açışımda
Işığın hayat veriyordu toprağıma.
Sen artık nefesim olmuştun benim.
Her sabahımda sesinle uyanmak ne güzelmiş meğer

Her sabah güneş dağlara ben de sana aşık oluyordum..
Aşk yağıyordu sokaklara..
Tüm kahverengi tepeler maviye boyanmıştı..
Oysa şimdi.............

Gitme yoksa karanlığa dalarım
Ondan sonra dünyayı yok sayarım.