Ararken seni, gece çıktı karşıma
Dev bir bulut yürüyordu üstüme
Geniş kanatlarını açmış kapkara
Pençeleri sis, uzunca parmakları
Ve korkunç, öfkeli bakıyordu bana.
Bir an avuçladı yorgun gövdemi
Nefesim yok, gözlerim parça parça
Döküldü. Ah, ben bir ölüyüm!
Ecel terleri biriktikçe alnıma.
Oysa yırtmalıydım
Sana gelmem için
Bu karanlığı, bu acımasız örtüyü.
Çağırdım güneşi, dedim ki ona:
Geceden önce gelsin sevgili
Şafakla beraber girsin koynuma.
Kayıt Tarihi : 7.7.2015 18:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!